SOSYAL GÜVENLİK KURUMU KANUNUNDA MALÜLLÜĞÜN TANIMI ŞU ŞEKİLDE YAPILMIŞTIR.
Sigortalıların çalışma gücü kaybı ve erken yaşlanma durumları ile bunların bakmakla yükümlü oldukları veya hak sahibi çocuklarının maluliyet ve başka birinin sürekli bakımına muhtaç derecede ağır engellilik durumlarıdır.
5510 Sayılı kanunun 4. Maddesinin 1. Fıkrasının (a) bendi (SSK) kapsamındaki ve 5510 Sayılı kanunun 4. Maddesinin 1. Fıkrasının (b) bendi (Bağkur) kapsamındaki sigortalılar bakımından maluliyet tespiti; Ağır düzeyde çalışma gücünü kaybedip kaybetmediğine göre değerlendirme yapılarak karar verilir.
5510 Sayılı kanunun 4. Maddesinin 1. Fıkrasının (c) bendi (emekli sandığı) kapsamındaki sigortalılar bakımından maluliyet tespiti; hangi hallerde çalışma gücünü ağır düzeyde veya vazifelerini yapamayacak şekilde meslekte kazanma gücünü kaybettiğine ve vazifelerini yapamayacak derecede hastalığa uğrayanlardan personel kanunlarına tabi olanların hastalıklarının kanunlarında tayin edilen sürelerden fazla devam ettiği, olmayanların ise hastalık sebebiyle malul sayılmalarına esas alınacak hastalık süreleri hakkında kendi özel kanunları yürürlüğe girinceye kadar 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun hastalık iznine ilişkin hükümleri uygulanmak suretiyle bu süreleri doldurup doldurmadığına bakılarak karar verilir.
Malûl sayılma
MADDE 25- (Değişik: 17/4/2008-5754/13 md.)
Sigortalının veya işverenin talebi üzerine Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurullarınca usulüne uygun düzenlenecek raporlar ve dayanağı tıbbî belgelerin incelenmesi sonucu, 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentleri kapsamındaki sigortalılar için çalışma gücünün veya iş kazası veya meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücünün en az % 60’ını, (c) bendi kapsamındaki sigortalılar için çalışma gücünün en az % 60’ını veya vazifelerini yapamayacak şekilde meslekte kazanma gücünü kaybettiği Kurum Sağlık Kurulunca tespit edilen sigortalı, malûl sayılır.